Jen japoński

Jen japoński

Jen japoński to waluta aktualnie obowiązująca w Japonii. Międzynarodowy trzyliterowy kod ISO 4217 dla jena japońskiego to JPY.

Jak dzieli się jen japoński?

W przeszłości jen japoński stanowił równowartość 1000 rinów oraz 100 senów. Riny i seny wycofano w 1954 roku.

Obecnie w obiegu są:

• banknoty o nominałach 1000, 2000, 5000 i 10000 jenów;
• monety o nominałach 1, 5, 10, 50, 100 i 500 jenów.

Jeżeli chcesz dowiedzieć się, jak wyglądają banknoty jena japońskiego, przejdź do zakładki „Banknoty” na karcie produktu lub na oficjalną stronę Banku Japonii.

Przykładowe ceny w jenach japońskich

Będąc w Japonii można spodziewać się następujących cen:

• chleb – ok. 200 JPY;
• woda mineralna 1,5l – ok. 125 JPY.
• kawa espresso – ok. 280 JPY.

Więcej informacji o jenach japońskich, przydatnych w trakcie podróży, znajdziesz w naszym artykule pt. „Jaką walutę zabrać do Japonii?”.

Gdzie kupić jeny japońskie?

Aby kupić jeny japońskie, użyj powyższego kalkulatora i dodaj do koszyka ich pożądaną liczbę, a następnie dokończ zamówienie – tak, jak w każdym innym sklepie. Banknoty wyślemy kurierem już w 24 godziny lub możesz je odebrać osobiście w oddziale. Więcej informacji znajdziesz na stronie „Waluta z dostawą”.

Jen japoński na świecie

Wysoka pozycja gospodarcza Japonii na globalnym rynku nie tylko czyni ten kraj szczególnie pożądanym kierunkiem turystycznym, ale jednocześnie sprawia, że jeny japońskie mają ogromne znaczenie na arenie międzynarodowej. Z danych wynika bowiem, że jen japoński zaliczany jest do ścisłej czołówki walut, za pośrednictwem których odbywa się handel. Z tego względu jen japoński uznawany jest za trzecią najważniejszą walutę na świecie, ustępując miejsca jedynie dolarowi i euro. Nie ma więc przypadku w tym, że inwestorów walutowych szczególnie interesuje, jak zmienia się kurs jena japońskiego wobec pozostałych kluczowych walut oraz jakie perspektywy ma przed sobą jen japoński.

Historia jena japońskiego

Co ciekawe, do lat 70. jeny japońskie nie odgrywały większej roli na arenie międzynarodowej. Wśród inwestorów walutowych panowało wówczas przekonanie, że kurs jena japońskiego ma zdecydowanie ograniczone znaczenie ze względu na powszechną opinię, że to mało istotny „gracz”.

Lata 70. i 80. ubiegłego wieku były okresem gospodarczego chaosu, spowodowanego załamaniem systemu Bretton Woods oraz kryzysów energetycznych, a jednocześnie czasem, kiedy jeny japońskie wyraźnie zyskały na wartości. Wejście w życie porozumienia ze Smithsonian pod koniec 1971 roku spowodowało obniżenie kursu dolara z 360 do 308 jenów. Co więcej, w 1973 roku wprowadzono płynny kurs jena japońskiego wobec innych walut, co z kolei poskutkowało deprecjacją kursu dolara do 263 jenów. Kolejne lata upłynęły pod znakiem gospodarczych perturbacji, które jednak okazały się względnie łaskawe dla Japonii. Chociaż w tym czasie japońska gospodarka wyhamowała, hamowanie to nie było na tyle gwałtowne, żeby zaszkodzić jej rozwojowi. Na szczególną uwagę zasługuje dynamiczny wzrost eksportu w latach 80. XX wieku, który dostarczał krajowej gospodarce nadwyżek w bilansie handlowym, a był możliwy dzięki prowadzonej przez Bank Japonii polityce monetarnej. Pomimo przeprowadzonych interwencji na rynku walutowym, mających na celu osłabienie krajowej waluty, gospodarka japońska ugruntowywała swoją pozycję na arenie międzynarodowej. Jen japoński umocnił się, a kurs jena japońskiego zyskiwał coraz bardziej na znaczeniu.

Kurs jena japońskiego

Polityka Banku Japonii zaszkodziła relacjom na linii Japonia – Stany Zjednoczone. Departament Skarbu USA, na czele którego stał wówczas Donald Regan, zarzucił Japonii, że kurs JPY wobec dolara był sztucznie zaniżany i stał się źródłem deficytu w handlu prowadzonym przez oba państwa, w rezultacie czego dobra importowane przez USA stały się tańsze, a eksportowane droższe. Departament Skarbu USA uznał, że jen japoński powinien ulec umocnieniu za sprawą internacjonalizacji waluty. Stanowisko Banku Japonii na temat przyczyny sporu było jednak odmienne – według władz monetarnych Japonii wina leżała po stronie polityki Rezerwy Federalnej. Strona japońska utrzymywała narrację, że zbyt silny jen japoński i wynikający z tego kurs JPY spowodowałby nasilenie inflacji przy jednoczesnym osłabieniu wzrostu gospodarczego.

Sytuacja uległa zmianie o 180 stopni w 1985 roku, co miało związek z podpisanym przez przedstawicieli krajów G5 porozumieniem, które zakładało deprecjację dolara wobec marki niemieckiej i jena japońskiego. Jak można się domyślić, jego konsekwencje okazały się negatywne w skutkach dla japońskiej gospodarki. Między 1984 a 1987 jen japoński umocnił się wobec dolara o przeszło 70%, przez co istotnie spadła cenowa konkurencyjność eksportu, która podważyła jego opłacalność. Lata 1985-1987 były jednocześnie okresem dynamicznego rozwoju Giełdy Tokijskiej. Tokyo Stock Exchange stała się obiektem zainteresowania rzeszy zagranicznych instytucji finansowych, tj. banków, funduszy inwestycyjnych i pośredników na rynku papierów wartościowych. W rezultacie jeny japońskie zyskały kolejny argument dla ugruntowania swojej pozycji na arenie międzynarodowej. Tokio małymi krokami przeobrażało się w centrum finansów międzynarodowych na miarę Londynu czy Nowego Jorku, gdzie na przestrzeni zaledwie trzech lat inwestycje zagraniczne uległy podwojeniu. Aktualny kurs JPY stawał się obiektem zainteresowania coraz większej rzeszy zagranicznych inwestorów, a na giełdzie w Nowym Jorku jen japoński stał się drugą walutą zagraniczną, ustępując miejsca jedynie marce niemieckiej.

Pod koniec lat 80. XX wieku silna aprecjacja jena japońskiego przyczyniła się do powstania bańki spekulacyjnej, której pęknięcie wprowadziło krajową gospodarkę w okres długoletniej stagnacji. Zaczęła ona wychodzić z kryzysu dopiero wraz ze złagodzeniem warunków finansowych, co miało miejsce w 1998 roku i było spowodowane ryzykiem wystąpienia tzw. spirali deflacyjnej.

W nowy wiek Bank Japonii wszedł z zamiarem kontynuacji polityki interwencyjnej, której celem było sprawienie, by jen japoński stał się słabszy. Wraz z nadejściem globalnego kryzysu finansowego kurs JPY w stosunku do dolara znów jednak zaczął rosnąć. To z kolei odbiło się na japońskiej gospodarce, której w realiach globalnego kryzysu mocniejszy jen japoński był jeszcze bardziej nie na rękę.

Chociaż w ostatnich latach rola waluty kraju Kwitnącej Wiśni jako światowej waluty rozrachunkowej i rezerwowej spadła, w dalszym ciągu jeny japońskie pozostają kluczowe na rynku walutowym. Z tego względu większość inwestorów będących aktywnymi obserwatorami tego, co aktualnie dzieje się na FOREXIE, z pewnością orientuje się, jak kształtuje się kurs JPY, który mimo pełnej wzlotów i upadków historii wciąż pozostaje walutą, z którą należy się liczyć.