Złota moneta Holenderskie 10 Guldenów – Wilhelmina 6,06 g

Holenderski gulden – złota moneta

W całych dziejach świata te narody, które potrafiły wykorzystać swoje stosunkowo korzystne położenie, wzrastały w potęgę, zarówno jeżeli chodzi o bogactwo, jak i terytorium.  I chociaż Holandia nie rożni się od innych pod tym względem, to początki jej dziejów jako potęgi morskiej i kolonialnej miały raczej niezwykłe, chociaż smakowite źródło: ryby.

Ponieważ Morze Północne było zasobne w to źródło, Duńczycy stali się znakomitymi rybakami. Aby spożytkować w maksymalnym stopniu te obfite zasoby, udoskonalili oni swoje techniki szkutnicze, co prowadziło do budowy szybkich i wytrzymałych frachtowców.   Holenderskie fluyts mogły przewozić większe ładunki przy mniej licznych załogach niż statki ich rywali, a przy tym ich produkcja była tańsza- konsekwencja szesnastowiecznej rewolucji technologicznej, wynalezienia przez Holendrów napędzanych wiatrem tartaków. Wynalazek ten pozwalał na bardziej efektywną przemianę drewna w budulec, co znacząco zmniejszyło koszty budowy statków.

Do roku 1670, Holendrzy zgromadzili ogromną flotę handlową, mając więcej statków niż Brytania, Francja, Niemcy i Hiszpania razem wzięte. Ponieważ Holendrzy mieli serce do handlu, utworzyli szlaki oceaniczne do obu Ameryk i na Daleki Wschód, tworząc przy okazji liczne kolonie (z których czerpali ogromne zyski), co utrwaliło reputację Republiki Holenderskiej, jako jednego ze światowych centrów handlu.

Naturalnie, dla ułatwienia tego handlu potrzebny był środek wymiany, co skłoniło Holendrów do wypuszczania wielu różnorodnych złotych i srebrnych monet. Holenderskie dukaty, stuivery, cavaliery czy dukatony to nazwy zaledwie kilku z wielu monet, które rozpowszechniły się na całym świecie dzięki holenderskiej flocie handlowej. Guldeny natomiast miały nieco inną rolę do odegrania.

Po ustanowieniu w 1815 roku Królestwa Zjednoczonych Niderlandów, w którego skład weszły wszystkie dotychczasowe prowincje holenderskie pod wspólną władzą, wprowadzono gulden, aby służył jako nowa oficjalna waluta Królestwa i pełnił on tę rolę aż do roku 1933. Guilder, czyli gulden w języku niderlandzkim oznaczający “złoty”, był bity w nominałach 5, 10 oraz 20 guldenów, przy czym monety 10 guldenów było najbardziej popularne. Rzeczywiście, ich projekty z zaledwie drobnymi korektami (w zasadzie ten sam projekt był używany przez cały okres ich obiegu), próba 21,6 karata i wymiary pozostawały takie same przez 115 lat, co stanowi ostateczny dowód ich popularności. Najwięcej wypuszczono guldenów z podobizną króla Wilhelma III oraz królowej Wilhelminy.
Stanowcza królowa Wilhelmina została sportretowany na złotej monecie o nominale 10 guldenów

W 1890 roku, w wieku dziesięciu lat, Wilhelmina, córka i jedyna dziedziczka króla Wilhelma III, została ogłoszona królową Holandii. Uważana była za bardzo inteligentną, uroczą i taktowną, a dzięki silnej osobowości zdobyła reputację jako jedna z najbardziej wpływowych władczyń wszech czasów. Jej panowanie było świadkiem dwóch wojen światowych, głębokiego kryzysu ekonomicznego i zmierzchu epoki kolonialnej. W trosce o interes swojego kraju zachowała podczas pierwszej wojny światowej neutralność Holandii, utrzymując względnie dobre stosunki polityczne ze wszystkimi największymi mocarstwami tych czasów. Królowa Wilhelmina była z pewnością wytrawnym politykiem, cieszącym się międzynarodowym szacunkiem i znaczeniem, kiedy w wieku dwudziestu lat przełamała angielską blokadę portów Południowej Afryki i wysłała okręt wojenny Królewskiej Marynarki Wojennej Holandii na ratunek Paulowi Krugerowi, przywódcy Burów (potomków osadników holenderskich), walczących o niezależność od kolonialnego panowania Brytanii.

Królewskie kompetencje sięgały poza sprawy państwowe, była ona biegłą także w sprawach gospodarczych, stając się najbogatszą kobietą na świecie dzięki przemyślanym inwestycjom. Mimo swego ogromnego bogactwa prowadziła ona skromny tryb życia i uosabiając holenderskie cnoty przez pięćdziesiąt osiem lat swojego panowania cieszyła się wielką popularnością wśród holenderskiego społeczeństwa jako najbardziej umiłowany i najdłużej panujący monarcha.