2000 USD za uncję złota – drugi raz w ciągu dwóch lat?

Optymistyczne nastawienie inwestorów do złota, które w ubiegłym miesiącu znalazło wyraz w dynamicznym wzroście cen tego metalu (więcej informacji znajdziesz w podsumowaniu maja) coraz częściej wskazywane jest jako katalizator, który ma szansę poważnie „namieszać” na tym rynku.

Jakie czynniki stoją za wzrostem ceny złota w maju?

W maju złoto odnotowało największy miesięczny wzrost od lipca ubiegłego roku. Głównymi czynnikami, których „aktywność” w ostatnich miesiącach ograniczała zyski kruszcu były rosnące rentowności amerykańskich Treasuries i mocniejszy dolar. W maju sytuacja na obu tych rynkach zdecydowanie się uspokoiła – rentowność 10-letnich obligacji USA oscylowała w okolicach 1,6, natomiast indeks dolara od połowy miesiąca miał wyraźne trudności z powrotem powyżej poziomu 90.

Co istotne, nie osłabł wpływ czynnika, którego wyższa wartość wykazała się pozytywnym wpływem na wzrost zainteresowania złotem. Mam tu oczywiście na myśli nasilającą się presję inflacyjną, która skłoniła inwestorów do poszerzenia zasobów w złocie, powszechnie uznawanym za formę zabezpieczenia kapitału przed utratą wartości.

Ożywienie popytu na ETF-y oparte na złocie

Na wzrosty, które objęły zasięgiem rynek złota w maju, należy spojrzeć również przez pryzmat powrotu inwestorów do funduszy ETF opartych na tym metalu. W odróżnieniu od fizycznego złota, które cieszy się niesłabnącą popularnością, począwszy od lutego, a skończywszy na kwietniu rynek złotych ETF-ów miał wyraźne problemy z wyjściem z trendu spadkowego. Sytuacja odwróciła się w maju, kiedy to napływ do tych funduszy okazał się najwyższy od września 2020 roku i wyniósł niemalże 50 ton. Dużo wskazuje na to, że oczekiwania jeszcze wyższej inflacji i w zasadzie brak alternatywy, jeśli chodzi o inne klasy bezpiecznych aktywów, powszechnie wybieranych w okresach wyższej inflacji, złoto nie będzie miało konkurencji, a popyt na złote ETF-y zdoła trwale zmienić kierunek.

Gołębie stanowisko Rezerwy Federalnej bodźcem dla wzrostu ceny złota

Z tego punktu widzenia, warto nieco bliżej przyjrzeć się stanowisku Rezerwy Federalnej, która bardzo sceptycznie odnosi się do zacieśniania warunków finansowych. Mimo że po ostatnim posiedzeniu FOMC część przedstawicieli banku zasugerowała, że byłoby to dobre posunięcie, główna narracja pozostaje bez zmian – „jest za wcześnie na zaostrzanie polityki monetarnej”. W zasadzie taki przekaz można zinterpretować jako próbę ucieczki od niekomfortowych pytań, czemu bank nic nie robi z obecnie obserwowaną olbrzymią nadpłynnością.

„Obecna debata w Rezerwie Federalnej na temat możliwego zmniejszenia zakupów obligacji jest wciąż na bardzo wczesnym etapie. Gdyby przybrała bardziej konkretny kształt, powodując wzrost rentowności obligacji, w krótkim horyzoncie złoto znalazłoby się pod presją, co widać po jego zachowaniu w ostatnich miesiącach, kiedy rentowność rosła. Jest to jednak mało prawdopodobne, żeby stanowiło to obciążenie dla złota przez dłuższy czas – o ile rentowność utrzyma się poniżej stopy inflacji. Dlatego spodziewamy się, że cena wzrośnie do 2000 USD za uncję do końca roku„ – skomentował Carsten Fritsch – Analityk z Commerzbanku.

Krótkoterminowe zagrożenie dla złota

W krótkiej perspektywie istnieje prawdopodobieństwo, że zagrożeniem dla wzrostów cen złota mogą okazać się okolice poziomu 1918 USD/oz ze względu na potencjalną falę realizacji zysków.

„(…) W złocie jest wielu inwestorów, którzy w skali roku próbują osiągnąć próg rentowności, czyli około 1918 USD. To stawia złoto w ryzyku realizacji zysków na tym poziomie” – wskazał Phillip Streible – Strateg Rynkowy w Blue Line Futures.

Ów scenariusz znalazł odzwierciedlenie w rzeczywistości, kiedy we wtorek złoto sięgnęło niemalże 5-miesięcznego maksimum na poziomie 1915 USD/oz.